گروه علوم باغباني
گروه علوم باغباني درسال 1362 در دانشگاه صنعتي اصفهان پايه گذاري شد. اين گروه هم اكنون با شش عضو هيأت علمي شاغل در سه مقطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دکترای علوم باغباني دانشجو ميپذيرد. از سال تحصيلي 1389 دانشجويان كارشناسي ارشد ميتوانند در يكي از سه گرايش ميوهكاري، سبزيكاري و يا گياهان زينتي به ادامه تحصيل بپردازند. گروه داراي 5 آزمايشگاه مجهز باغباني عمومي، فيزيولوژي گياهي، فيزيولوژي پس از برداشت، ريزازديادي و پژوهشي است. گلخانه‌هاي آموزشي و پژوهشي با دارا بودن بخش‌هاي ازدياد گياهان، نگهداري گياهان آپارتماني، گرمسيري و نيمه گرمسيري و گلخانه پژوهشي از بخش‌هاي فعال گروه است. همچنين قسمتهايي از زمينهاي كشاورزي داخل دانشگاه از جمله مزرعه چاه اناري و تونلهاي فايبرگلاس جهت امور آموزشي در اختيار گروه و مزرعه لورك (در 20 كيلومتري دانشگاه) جهت انجام طرح‌هاي پژوهشي با گروه همكاري مي‌نمايد. سه هكتار كلكسيون مو و درختان ميوه، باغ سازگاري زيتون و آزمايشگاههاي كمك پژوهشي نيز از امكانات گروه مي‌باشد.
دوره های آموزشی
- دوره کارشناسی
براي بالا بردن سطح توليد و كيفيت محصولات باغباني لازم است متخصصيني تربيت شوند كه بتوانند با استفاده از دانش روز و تجربه كسب شده خود توليد اقتصادي و قابل صدور محصولات باغباني را امكان پذير ساخته و از طرفي در آموزش و تحقيق و برنامه‌ريزي توسعه و بهبود رشته باغباني فعاليت نمايند
مطالعه و بررسي كاشت، پرورش، برداشت، مسائل پس از برداشت، اصلاح و ساير زمينه‌هاي مرتبط با گياهان باغباني در رشته‌اي علوم دانشگاهي قرار مي‌گيرد كه تحت عنوان رشته علوم باغباني ناميده مي‌شود.
هدف از ايجاد دوره كارشناسي در رشته علوم باغباني، تربيت افرادي است كه بتوانند به عنوان كارشناس در زمينه‌هاي مختلف توليدي، برنامه‌ريزي منطقه‌اي و مطالعاتي و همچنين به صورت مدرس در مراكز آموزش كشاورزي همكار امور تحقيقات كشاورزي و يا به عنوان مدير و مجري واحدهاي توليدي دولتي، تعاوني و خصوصي بخش كشاورزي و فضاي سبز منشاء خدمت باشند.
- دوره کارشناسی ارشد
كشور ايران هميشه از استعداد ويژه‌اي در باغداري برخوردار بوده و هست. ويژگي باغداري ايران به خاطر داشتن تنوع اقليمي آن مي‌باشد. به جز كشورهاي بزرگ مانند آمريكا و چند كشور ديگر، كمتر مي‌توان كشوري يافت كه در شمال از آب و هوايي نظير حوزه درياي مازندران و در مركز و شرق و غرب آن از كوهستان‌هايي نظير البرز، زاگرس، شيركوه، و سهند و سبلان و در جنوب از جلگه‌هاي زرخيزي چنان خوزستان، بندرعباس، فارس و كرمان برخوردار باشد.
ايران با داشتن اين‌گونه تنوع اقليمي مي‌تواند هرگونه محصول كشاورزي را نه تنها در حد خودكفا بلكه براي صادرات به ساير كشورهاي دنيا داشته باشد، اما متأسفانه از استعدادهاي بي‌مانند اين خطه زرخيز هرگز آن طور كه بايد و شايد بهرهبرداري نشده است، اكنون هم بهرهبرداري نمي‌شود.
با توجه به اهميت محصولات باغباني در تغذيه و سلامت جامعه و همچنين استعداد بسيار خوب مناطق مختلف مملكت جهت توليد اين محصولات شايسته است افرادي تربيت شوند تا بتوانند از استعدادهاي موجود بخوبي بهرهبرداري نموده و با رفع مشكلات و انتخاب و اصلاح ارقام خوب و سازگار، كميت و كيفيت محصولات را ارتقاء بخشند.
هدف از آموزش در اين دوره تربيت متخصصيني است كه توانايي تدريس، تحقيق، برنامه ريزي و مديريت در زمينه هاي میوهکاری و اصلاح درختان میوه را در واحدهاي آموزشي، تحقيقاتي و توليدي داشته باشند.
فارغ التحصيلان اين رشته در زمينه زير مهارت و توانايي خواهند داشت:
تدريس دروس باغباني و برخي از علوم مربوطه در آموزشكده ها و دانشكده هاي كشاورزي
تحقيق در زمينه هاي مربوط به رفع مشكلات و مسائل توليد درختان میوه و بهبود كيفيت و كميت اين محصولات.
برنامه ريزي در رابطه با امور اجرايي و احداث واحدهاي توليدي و خزانه كاريهاي تجارتي.
نظارت و اجرا در کاشت باغهاي پيشرفته و همچنين توليد ارقام جديد ميوه
- دوره دکتری
دوره دكتري علوم باغباني بالاترين مقطع تحصيلي در اين رشته است كه شامل پيشرفته‌ترين دستاوردهاي علوم و تكنولوژي در زمينه توليد فرآورده‌هاي باغباني است. خطوط عمده‌اي كه در اين مباحث و پژوهش‌هاي مربوط به آنها مورد توجه قرار خواهند گرفت يا در زمينه فيزيولوژي گياهي مانند بررسي شرايط محيطي و اثر تنش‌ها و هورمون‌ها و مواد شيميايي، مكانيسم‌هاي گلدهي و ميوه‌دهي در گياهان باغباني خواهد بود و يا مطالعه عامل مربوط به ساختار ژنتيكي گياه در رابطه با محيط و نيز بررسي‌هاي سلولي و كروموزم‌ها و كاربرد بيوتكنولوژي به منظور به‌نژادي و پيشبرد توليد و بهبود صفات كمي و كيفي فرآورده‌هاي باغباني را در بر خواهد گرفت.
برگزاري اين دوره اين هدف را دنبال مي‌كند كه ضمن تربيت دانش آموختگاني در اين رشته با استفاده از جديدترين نشريات موجود و بهره‌گيري از آخرين پژوهش‌ها، نيازهاي علمي تخصصي كشور در اين رشته تأمين شده و زمينه‌هاي لازم جهت رفع تنگناها، توسعه و بكارگيري منابع و افزايش توليد فرآورده‌هاي باغباني در كشور فراهم گردد. همچنين تمركز فعاليت علمي و پژوهشي براي بالا بردن توليد ميوه و سبزي و گل به منظور تأمين نيازهاي داخلي و صدور به خارج از كشور گسترش يابد.
